کاش آسمان حرف کویر را می فهمید

و اشک خود را نثار گونه های خشک کویر می کرد.

کاش دل ها آنقدر خالص بودند که دعاها قبل پایین آمدن دست ها مستجاب می شدند.

کاش مهتاب با کوچه های تاریک شب آشناتر بود.

کاش بهار آنقدر مهربان بود که باغ را به دست خزان نمی سپرد.

کاش در قاموس غصه ها شکوه لبخند در معنی داغ اشک گم نمی شد.

کاش مرگ معنای عاطفه را می فهمید.

کاش  کاش  کاش  ...
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: