عشق یعنی اتش افروخته عشق یعنی خیمه های سوخته عشق یعنی حاجی بیت الحرام دل بریدن های حج  نا تمام عشق یعنی غربت نور دوعین عشق یعنی گریه بر قبر حسین عشق را گویم فقط در یک کلام یااباالفضل ویاحسین والسلام

	حَوّایَـــــت می ‌شدم اگـــــــر سیـــبــِ سُرخے داشتے حیفــــ ، «آدم» نیستے !!

  یک دنیا دلواپسی مانده برای من خوب من

دلم براي کسي تنگ است که آفتاب صداقت را
♥
به ميهماني گلهاي باغ مي آورد
♥
و گيسوان بلندش را به بادها مي داد
♥
و دستهاي سپيدش را به آب مي بخشيد
♥
دلم براي کسي تنگ است
♥
که چشمهاي قشنگش را
♥
به عمق آبي درياي واژگون مي دوخت
♥
و شعرهاي خوشي چون پرنده ها مي خواند
♥
دلم براي کسي تنگ است
♥
که همچو کودک معصومي
♥
دلش براي دلم مي سوخت
♥
و مهرباني را نثار من مي کرد
♥
دلم براي کسي تنگ است
♥
که تا شمال ترين شمال با من رفت
♥
و در جنوب ترين جنوب با من بود
♥
کسي که بي من ماند
♥
کسي که با من نيست
♥
کسي که  . . .
♥
دگر کافي ست

دســــــتم بـــه آرزوهـــایـــم نـمـی رســــــد

آرزوهـــــایـــــم بســــــیار دورنــــد

ولـی درخت سبز صبرم می گوید

امیدی هست ... خدایی هسـت

این بار برای رسیدن به آرزوهایم یک صندلی زیر پایم می گذارم

شاید این بار دستم به آرزوهایم برسد

دوستت دارم‌ ها را نگه می‌داری برای روز مبادا

دل تنگت بودم ها را، عاشقت هستم ها را…

این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی  نمی‌کنی!

باید آدمش پیدا شود!

باید مطمئن باشی که فردا، از امروز گفتنش پشیمان نخواهی ش